Nadpobudliwość u czterolatki

3 maja 2013

Moja 4 letnia córka, ma stwierdzoną nadpobudliwość (choć tylko przez terapeutę) nie potrafię sobie poradzić z nią. Notorycznie ucieka nawet na ulicę, nie słucha poleceń ani tłumaczeń. Gdy wychodzi na podwórko, dostaje”glupawki” – biega od dziecka do dziecka i bije lub zabiera zabawki, piszczy, płacze i dokucza. Zauważyłam, że jak ludzie widza Julittkę, to jakby uciekali. Musiałam zrezygnować z przedszkola, bo nikt nie daje sobie z nią rady. Nie potrafi się skupić na zadaniu, nic nie chce robić tylko biegać i broić. Sił mi brakuje. Od urodzenia też bardzo źle sypia, pani psycholog, która jest też logopedą, powiedziała, że Julittka bełkocze a nie mówi, mna ciężką mowę, ale nawet nie chce ćwiczyć. Proszę o poradę jak mam postępować na co dzień w domu i na podwórku. Zaczynam nawet juz stronic od ludzi. Z góry dziękuję

Pytanie zadała: Kobieta, lat 29, mama czteroletniej córki

Odpowiedz Eksperta

Szanowna Pani!

Opisane przez Panią zachowanie 4 letniej córeczki jest niepokojące i stanowi podstawę do jak najszybszego osobistego kontaktu ze specjalistą i natychmiastowego rozpoczęcia terapii.

Mam za mało informacji, aby na ich podstawie doradzić jak postępować z dzieckiem, ani tym bardziej stwierdzić, * jaka jest przyczyna takiego zachowania.

Bardzo chciałabym Pani pomóc, dlatego potrzebne są mi dodatkowe informacje:

Proszę o odpowiedzi na następujące pytania:

- Jak przebiega rozwój dziecka pod względem motorycznym, manualnym, mowy?

- Czy dziecko jest wcześniakiem?

- Czy dziecko ogląda telewizję, bajki na DVD? (Jeśli tak to jak długo w ciągu dnia)

- Którą ręką posługuje się Pani córeczka ? (prawą, lewą czy najczęściej obiema)

- Od jakiego czasu obserwuje Pani takie zachowanie?

- Kto i jaką diagnozę postawił Pani Córeczce oraz jaką metodę terapeutyczną zaproponował?

- Czy uczęszcza Pani z dzieckiem na terapię logopedyczną i/lub psychologiczną ?

- Kto i na jakiej podstawie podjął decyzję o rezygnacji z uczęszczania do przedszkola?

Proszę pamiętać, że zaburzenia w zachowaniu dziecka nie biorą się z niczego. Jeśli dziecko zostanie zdiagnozowane, należy rozpocząć terapię dobraną indywidualnie do potrzeb dziecka. Tylko dzięki podjętej terapii istnieje szansa na zmiany.

Życzę dużo sił i cierpliwości oraz zachęcam do dalszej korespondencji.

Pozdrawiam serdecznie

Urszula Korbiel